Sendikalaşmaktan başka çareleri yok

Çerkezköy Organize Sanayi Bölgesinde, Nokia, iPhone gibi markalara cep telefonu kılıfı üretimi yapan Trexta fabrikasında çalışan işçiler, sendikalaşma mücadelelerini fabrika önüne taşıdı. Geçtiğimiz yıl Haziran ayından itibaren Deri-İş Sendikasında örgütlenme mücadelesi vermeye başlayan Trexta işçileri, patronun uzlaşmaz tutumu ve sendikaya üye olan işçilerin işten atılmasının devam etmesi üzerine, fabrika önünde direnişe başladı.
Örgütlenme sürecinde 25’i sendikalı olmak üzere onlarca işçiyi işten atan Trexta patronu, en son geçtiğimiz salı günü 3’ü sendikalı, 6 işçiyi işten atınca direniş kararı alındı.
Yıllardır fabrikada çalışan işçileri, performans düşüklüğü bahanesiyle tazminatsız olarak işten atan Trexta patronu, işçilerin yaşadığı sorunları ise örgütlenme başlayana kadar görmezden geliyordu. Yıllardır ücretlerini düzenli alamayan, üç yıldır fazla mesai parası alamayan, fazla çalışmaya zorlanan işçiler, sendikada örgütlenmeye başlayınca, patron bazı iyileştirmeler yapmak zorunda kalmıştı. Fabrikada işçilerle kurulan diyaloglar kısmen düzeldi, havalandırma sistemi ise düzenli çalışmaya başladı. İyileştirmeleri yeterli görmeyen işçiler, örgütlenmeye devam etti. İşten atmalara devam eden patron, diğer taraftan da sendika üyesi olduğunu tahmin ettiği işçiler üzerinde baskı kurmaya başladı.
BAYILANLAR AYILINCA İŞE DEVAM EDİYOR
Fabrika önünde direnen işçilerin anlattıkları hangi koşullarda çalıştıklarını, patronun hukuk tanımazlığını gözler önüne seriyor. Taleplerinin hiçbiri karşılanmayan işçiler, uzun çalışma saatlerinde zorla çalıştırılıyor. Kesintisiz 36 saat çalıştıklarını belirten direnişteki işçilerden Şengül Günay, kadın işçilerin sürekli bayıldıklarını dile getiriyor. Bir gecede üç kadın işçinin bayıldığını anlatan Şengül Günay, işçilerin hastaneye götürüldüğünü, iğne yapıldıktan sonra tekrar çalıştırıldıklarını belirtiyor. Lavaboya gitmek için bant sorumlusundan anahtar almak zorunda olan işçiler, işleri olduğunda izin almak için çok zorlandıklarını söylüyorlar. İşte çalışırken evini su bastığı için izin isteyen Günay’a, ‘komşuların temizlesin’ denilerek izin verilmek istenmemiş.
EN ÇOK KADIN İŞÇİLER ETKİLENİYOR
Fabrikada çalışan 600’den fazla işçinin, yüzde 75’i kadın. Ağır çalışma koşullarından da en çok onlar etkileniyor. Yıllardır haftalarca vardiya değişmeden gece vardiyasında, yükleme dönemlerinde 36 saat mesaiye kalan kadın işçiler, eşleri ve çocuklarıyla sorunlar yaşadıklarını anlatıyor. 8 yıldır Trexta’da çalışan direnişteki işçilerden Hatice Ursavar yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “İşe girdiğimde çocuğum iki yaşındaydı ve ben işteyken anneannesi bakıyordu. Sürekli mesaiye kaldığımdan dolayı çocuğumu haftada 2-3 gün ancak görüyordum. Sabah işe gittiğimde ve akşam saat 10.00 gibi eve geldiğimden dolayı hep uyurken görüyordum. Bir seferinde 36 saat çalıştığımda çocuğum anneme ‘Bu sefer annemi kesin mafyalar kaçırdı’ demiş. Amcam öldüğünde cenazeye katılmak için izin istedim ama bana komik bir şekilde ‘bir gün önce niye haber vermedin’ deyebildiler.”
KENDİ KENDİNE KONUŞANA TUTANAK
Patron ve fabrika yöneticilerinin tüm dayatmaları kabul etmelerini sağlamak için sürekli baskı yaptıklarını söyleyen işçiler, her şeye karşı tutanak tutulduğunu belirtiyor. Fabrikada, sakız çiğnemek, konuşmak, telefonla görüşmek, her şey yasak. Her şeye tutanak tutulduğunu belirten işçilerden Halil Bilim, Ferhat isimli arkadaşları hakkında ‘kendi kendine konuştuğu’ için tutanak tutulduğunu söyledi.
YILLARDIR MESAİ PARASI VERİLMİYOR
Yıllardır bu kötü koşullarda çalışan işçiler ücretlerini düzenli alamıyor. Mesai ücretlerini de yıllardır alamıyor. Kendi ihtiyaçları olduğu zaman izin alamayan işçiler, işler olmadığı zaman ise günlerce izne gönderilip tekrar çalışmak için telefon bekliyor. Bütün bu ağır çalışmalar karşılığında asgari ücretle çalıştıklarını belirten Halil Bilim, bu durumu değiştirmek için sendikalaşmaktan başka şansları olmadığını dile getiriyor.
(Çerkezköy/EVRENSEL)